In de rubriek De Basis gaat Voetbal International op zoek naar bijzondere verhalen in het amateurvoetbal. Deze week over Luigi Bruins (38), die nu is wat hij nooit dacht te worden.
‘Als iemand mij op jongere leeftijd had gevraagd of ik ooit trainer zou worden?’, lacht Bruins. ‘Nou, dan had ik hem écht voor gek verklaard.’ De voormalige jeugdinternational en speler van clubs als Excelsior, Feyenoord en OGC Nice weet nog goed hoe hij vroeger op de middelbare school zijn best deed om alle spreekbeurten vakkundig te vermijden. ‘Dan vroeg ik eerst aan de docent: Wat heb ik op mijn rapport als ik nu een 1 haal? Als het antwoord dan een 6,7 of zo was, dan zei ik: Nou, schrijf maar op dan.’ De leraar deed vaak nog een verwoede poging door aan te geven dat hij al een 3 zou krijgen als hij alleen even voor de groep ging staan, maar dat had geen enkele zin. ‘Wilde ik alsnog niet, zo oncomfortabel voelde ik me daarbij.’
Tóch is de sierlijke middenvelder van weleer tegenwoordig coach in de Vierde Divisie bij VV Zwaluwen uit Vlaardingen. Het jochie dat vroeger het spreken voor grote groepen vermeed, weet nu een hele selectie te motiveren. Niet zo lang geleden gaf hij in de kantine nog een presentatie met verschillende wedstrijdbeelden om alle sponsors van de club mee te nemen in zijn plannen. Zijn eerste seizoen als hoofdtrainer in het seniorenvoetbal verloopt niet onaardig: Zwaluwen pakte onder zijn leiding de tweede periodetitel én staat bovenaan in de competitie.
Bruins stond als voetballer bekend als een groot talent, werd Europees kampioen met Jong Oranje en maakte direct daarna een mooie transfer van Excelsior naar Feyenoord. Op de open dag stapte hij uit de helikopter met de andere aanwinsten van de club, onder wie Oranje-internationals Roy Makaay, Kevin Hofland, Michael Mols en Giovanni van Bronckhorst. ‘Die mannen kende ik alleen van tv, daar had ik vroeger bij Studio Sport naar zitten kijken. Nuri Sahin stond er ook nog bij, een toptalent van Borussia Dortmund. Dat was toch wel een aardig helikoptertje.’
‘Ik kwam van Excelsior en had zoiets van: Wie ben ik? Dus ik wilde gewoon de ballenzak dragen voor die mannen’
‘Ik kwam van Excelsior en had zoiets van: Wie ben ik?’, lacht Bruins. ‘Dus ik wilde gewoon de ballenzak dragen voor die mannen.’ Toch veroverde de jongen uit Rotterdam tussen de vedettes direct een basisplaats onder trainer Bert van Marwijk. ‘Achteraf heb ik van iedere trainer wel wat geleerd. Van Marwijk vond ik bijvoorbeeld heel goed in spelers het vertrouwen geven. Het is fijn om als speler te voelen dat iemand in je gelooft, zelfs als het een keer wat minder gaat. Hij slachtofferde je dan niet gelijk, maar gaf een schouderklopje, een aai over de bol en bleef op een rustige toon praten. Dat heb ik wel als prettig ervaren.’
