Met een 2-0 nederlaag bij FC Utrecht beleefde Robin Veldman een teleurstellend debuut als hoofdtrainer van SC Heerenveen. Hij heeft grootse plannen om de club vooruit te helpen, maar dat heeft tijd nodig. Toch was zijn hand zondag al een beetje zichtbaar.
Jaren geleden was Dimitris Rallis een talentvol spelertje dat door meerdere clubs begeerd werd. Robin Veldman was toen nog jeugdtrainer bij SC Heerenveen en ook erg gecharmeerd van de gemakkelijk scorende aanvaller. En dus stapte hij op een zondagochtend in de auto naar Zwolle, waar onder het genot van een kopje thee en een broodje kaas werd gesproken over een mogelijke samenwerking in Friesland.
Veldman sprak in huize Rallis rake woorden, blijkbaar, want het talentje koos voor Heerenveen. Daar ging hij in de opleiding vrolijk verder met het maken van doelpunten en schoof hij ieder jaar weer een lichting door. ‘En nu staan we samen in de kleedkamer van het eerste elftal’, glunderde Veldman kort na zijn debuut als hoofdtrainer van de nummer elf van de Eredivisie. ‘Het is wel heel mooi als dat zo gaat, natuurlijk.’
Rallis was zeker niet het enige bekende gezicht dat Veldman in zijn eerste week sinds zijn terugkeer bij Heerenveen tegenkwam. Door interlandvoetbal trainden er afgelopen woensdag bijvoorbeeld meerdere jeugdspelers mee met wie hij eerder al had gewerkt. En zaterdag strandde het beloftenelftal in de halve finale van het bekertoernooi. Dat team zit vol met spelers die ooit door Veldman bij Heerenveen zijn binnengehaald.
Hoe zijn eerste week als hoofdtrainer van het eerste elftal was? ‘Hectisch en overweldigend’, lachte Veldman. ‘Ik ben wel van don’t believe the hype, don’t believe the drama, dus vrij stabiel, waardoor ik alles ook wel een mooi plekkie heb gegeven. Maar je wordt wel heel veel aangesproken en herkend, natuurlijk. En dan wil je ook voor iedereen wel even tijd vrij maken. Alleen maar mooi, hoor. Maar er komt vrij veel op je af, ja.’
