FC Twente kent een jaar van uitersten. Zoveel lof als de ploeg van Joseph Oosting kreeg na een paar memorabele Europese optredens, zo fel is de kritiek na de slechte reeks dit kalenderjaar. De trainer verbaast zich, maar kijkt ook in de spiegel.
Arnold Bruggink was nog maar een paar maanden bezig als technisch directeur van FC Twente, toen hij in dit blad een parallel trok met AZ. Clubs met overeenkomende ambities, maar verkerend in onvergelijkbaar vaarwater. ‘AZ heeft vorig seizoen best lang twaalfde gestaan. Dan ontploft de boel niet, de trainer kan blijven zitten. En ze halen Europees voetbal, dus dat loont zich ook. Als het hier minder gaat, wordt het snel onrustig.’
In Alkmaar waait het venijniger dan in Enschede, maar dan alleen in letterlijke zin. Het blijkt dit seizoen eens te meer. In aanloop naar de 29ste speelronde staat FC Twente vijfde, een plaats hoger en met een punt meer dan AZ. Toch lijkt de rust te regeren in Alkmaar en dreigt een crisis in Enschede. Dat wil zeggen: een deel van de achterban staat op de achterste poten, roept om het vertrek van trainer Oosting en technisch directeur Bruggink.
Dat dezelfde tandem verantwoordelijk was toen FC Twente een jaar geleden verrassend derde werd, en dit seizoen een aantal indrukwekkende wedstrijden op de mat legde in Europa lijkt voor velen allang niet meer ter zake te doen. De onvrede leeft niet alleen onder supporters, die zich uiten met fluitconcerten en online klaagzangen. Al langer schuurt het ook onder sponsors en commissarissen, waar ook wordt gemopperd over het vertoonde spel en het krediet van Bruggink en Oosting rap lijkt af te brokkelen. Zo gaat dat bij FC Twente, vulkaan in Enschede. Waar de mensen nuchter zijn, behalve als het over voetbal gaat.
